Job 39

1 ^▼▼(39:4) Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden? 2 ^▼▼(39:5) Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren? 3 ^▼▼(39:6) Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen? 4 ^▼▼(39:7) Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve. 5 ^▼▼(39:8) Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost? 6 ^▼▼(39:9) Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen. 7 ^{▼▼(39:10)} Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet. 8 ^{▼▼(39:11)} Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na. 9 ^{▼▼(39:12)} Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe? 10 ^{▼▼(39:13)} Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen? 11 ^{▼▼(39:14)} Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten? 12 ^{▼▼(39:15)} Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer? 13 ^{▼▼(39:16)} Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels? 14 ^{▼▼(39:17)} Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt. 15 ^{▼▼(39:18)} En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen? 16 ^{▼▼(39:19)} Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is. 17 ^{▼▼(39:20)} Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld. 18 ^{▼▼(39:21)} Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder. 19 ^{▼▼(39:22)} Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden? 20 ^{▼▼(39:23)} Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking. 21 ^{▼▼(39:24)} Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet. 22 ^{▼▼(39:25)} Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard. 23 ^{▼▼(39:26)} Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans. 24 ^{▼▼(39:27)} Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin. 25 ^{▼▼(39:28)} In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich. 26 ^{▼▼(39:29)} Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden? 27 ^{▼▼(39:30)} Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt? 28 ^{▼▼(39:31)} Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats. 29 ^{▼▼(39:32)} Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af. 30 ^{▼▼(39:33)} Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.